Şükretmek için ne çok sebebimiz var!!

Artık mutluluğun küçük küçük olayların, anıların, ‘an’ların toplamı olduğunu öğreniyorum sanırım ben. Büyük bir yapbozun parçaları gibi düşünün. Tek bir parçayı bile yerine koyduğumda bütüne ulaşma yolunda bir adım atmış oluyorum. En basitinden muhteşem bir ailen varsa, onlara her derdini, sıkıntını, her sevincini mutluluğunu anlatabiliyorsan ve onların yanındayken kendini en özel hissediyorsan, ortada hiçbir neden yokken annene ya da babana sarılıp “iyi ki varsın seni çok seviyorum” diyebiliyorsan işte bu sonsuz bir mutluluktur. Aslına bakarsan onların var olduğunu bilmek bile yeter mutlu olmak için. Çevrenizde anne baba özlemi duyan hiç tanıdığınız yok mu? Anne babanızın olmasının bile ne büyük nimet olduğu ortada.. Sonrasında.. Muhteşem arkadaşlarınız varsa, hatta arkadaştan öte “dostum” diyebileceğiniz insanlar varsa çevrenizde, dünyanın en mutlu insanı olmaya adaysınız demektir.  Çok şükür ki ben bu iki büyük nimete de sahibim.. Bana dünyaları verseler değişmeyeceğim şeydir ailem ve dostlarım.. Sonra… Vücudum tastamam.. Hiçbir eksiğim yok. Görebiliyorum, duyabiliyorum, konuşabiliyorum, ölümcül hasta değilim.. Benim yerimde olmak isteyen o kadar çok insan var ki.. Bunun da şükrünü eda etmem gerek.. Sonra yıllarca hayalini kurduğum bir bölümde okudum ve şimdi de hayalimdeki mesleği yapıyorum.. Sonra.. Başımızı sokacak bir yerimiz var çok şükür, açta açıkta değiliz.. Daha bunun gibi sahip olduğumuz fakat yaşarken hiç aklımıza getirmediğimiz o kadar çok nimete sahibiz ki aslında..  Niyeyse hep kendimizden üstün olanlara bakıyoruz, kendimizden kötü durumda olanlara yüzümüzü çevirmiyoruz bile.. “Elimizde olanları çok az düşünürüz, elimizde olmayanları ise daima” diye bir söz vardır ya, gerçekten de öyle.. O kadar basit şeylere takılabiliyoruz ki, “onun ayakkabısından bende niye yok, o benden yüksek not aldı, onun sevgilisi var benim yok” gibi serzenişlerle –haşa- Allah’a kafa tutuyoruz. Ama düşünmüyoruz ki, küçücük bir karıncanın bile rızkını veren Yüce Teala bizi rızksız koymayacak. Ki, O kullarını bir annenin çocuğunu sevdiğinden kat be kat fazla seviyorken kullarının üzülmesini hiç ister mi? Allah rahmetini yüz parçaya ayırmış ve sadece bir parçasını yeryüzüne dağıtmış.. Eğer istediğimiz bir şey olmuyorsa ya gerçekten olmaması gerekiyordur ya da Allah bizim için çok daha güzel şeyler hazırlıyordur.. Biz hep ellerimizi bir şey isteyeceğimiz zaman çeviriyoruz Allah’a.. Sadece verdiği nimetlerin şükrünü eda etmek için açsak bir kere de, ne kaybederiz ki.. Rabb’im hepimizi kendisine hakkıyla şükredebilen kullarından eylesin..